Bezoek aan de markt

Hallo!!!

Weer een snelle update met enkele foto's!

In laatste instantie kregen we eergisteren avond van Linh man telefoon dat zijn vrouw ons de dag erna wou meenemen om kleren te laten maken. Onze geplande avond van werken aan de thesis werd dus al snel vervangen door te zoeken naar mooie galakleedjes! Gelukkig hebben we wel een flexibel werkschema :). Eerst nam ze ons dus mee naar de markt om stofjes te kiezen. Echt goedkoop en veel keus! Enkele kledingstukken wilden we laten namaken en we kozen ook meteen stof voor een galakleed in zijde. Dan naar een andere winkel om het stof voor het onderkleed te kopen en daarna naar de kleermaker zelf. Gelukkig hadden we een tolk bij, want we wilden alledrie een mengeling van verschillende voorbeelden, wat we dus zeker niet in gebarentaal uitgelegd kregen. Nu is het natuurlijk afwachten op het resultaat (16e augustus) want het was de eerste keer dat ze zo een soort kleren moest maken :) Maar om jullie een idee van prijs te geven, het galakleed zal ons uiteindelijk een 20 euro kosten! We voelden ons meteen in ons nopjes en zagen ons volgend jaar al alle galabals afschuimen in onze nieuwe outfit!

Erna werd er terug wat aan de thesis gewerkt en werden enkele praktische zaken in orde gebracht.

Vandaag zijn we dan aan het veldwerk van het volgend vierkantje begonnen, gelegen aan de Cau Long Bien bridge (oudste brug van Hanoi, gebouwd door de Fransen). Hierin is een grote markt, het station en de slums gelegen. Een hele interessante belevenis, maar het bracht ook enkele spannende momenten met zich mee (zoals een bekogeling met fruit en soms ook wel kwade blikken als we foto's namen).

We zijn ook nog te weten gekomen dat cholera en een diarree epidemie in Hanoi is uitgebroken... extra uitkijken dus voor rauwe groeten.

Hier nog enkele foto's:



Spelende kinderen op het eilandje in de Red River. Vermoedelijk hadden ze nog nooit (of toch niet vaak) een westerling gezien. Ze trokken in ieder geval zeer grote ogen toen we langs kwamen en we bleken de attractie van de dag te zijn.






Dergelijke dames met ontzettend zware lasten aan hun schouderstok lopen her en der door Hanoi. Ze verkopen de gekste dingen. De ene keer doen hun 2 manden dienst als lopende keuken, de andere keer verkopen ze kleding en de gebruikelijke plastic sletskes die veel inwoners hier dragen. Meestal verkopen ze echter fruit.
Je zou je ook even moeten inbeelden hoe zij de straat over steken. Vaak nemen zij de kortste weg over het kruispunt, wat gewoon diagonaal is en dus niet via de middenberm. Tussen de honderden brommerkes en auto's zie je dan 2 manden waggelend de straat oversteken... best indrukwekkend.







Bij het bezoek aan de markt zijn we te weten gekomen hoe de vrouwtjes aan hun koopwaar komen. Bij een bepaalde vrachtwagen was er een gevecht ontstaan tussen de dames. Blijkbaar werden daar grote manden verkocht voor een appel en een ei. De vrouwen stonden te drummen aan de vrachtwagen met het geld in hun handen. De mensen van de vrachtwagen probeerden hen wat verder weg te houden maar zonder resultaat. Er ontstonden enkele schermutselingen wegens twijfel over de eigenaar van enkele manden. In ieder geval hebben we begrepen dat niets is wat het lijkt. De koopwaar van deze dames komt niet van op de veldjes rond hun huis maar wordt wellicht ingevoerd vanuit de landelijke gebieden rond Hanoi en dan doorverkocht. Als westerling iets kopen van deze dames is ook onbegonnen werk want we hebben geen flauw benul van de eigenlijke waarde van hun koopwaar en we worden bijgevolg serieus int zak gezet.

Morgen volgt er alweer een nieuwe buurt om te onderzoeken! Deze namiddag houden we ons bezig met onze kleren te wassen. Vermoedelijk zullen enkele stuks wel serieus krimpen wegens onze onwetendheid over wasmachines. (bloos, bloos)

Groetjes,
Valerie en An