eindelijk nog is een berichtje!

Gegroet!
Het is weer lang geleden. Waarom vragen jullie zich af? Wel de tijd begint te korten. Er moet nog veel gewerkt worden! Bovendien voelt Hanoi nu echt aan als onze thuis, wat betekent dat we de weinige vrije tijd graag gebruiken om nog eens een cafétje te doen of een avondwandeling. Bloggen wordt dan meestal steeds een dag uitgesteld.
Hoe verlopen de laatste dagen? Wel als het niet regent gaan we naar onze site om veldwerk te doen tot als de zon ondergaat (dat is al rond 18u30). Als het wel regent proberen we te verwerken wat we ontdekt hebben op onze site. Tussen al dat veldwerk door hebben we nog enkele afspraken af te handelen om meer data los te weken van de Vietnamezen. De ontspanning is vooral tijdens het lekkere eten en 's avonds en filmke of iets dergelijks. Bovendien spenderen we ook wel wat tijd aan de bushalte en op de bus. De bus kost namelijk slechts 3000 VND, terwijl de taxi al gauw aan 70 000 VND zit. (25 000 VND=1eur)

Ik zou jullie nog enkele kenmerken willen geven van Vietnam:
De mensen rijden hier meestal rond met de plaatselijke monovolume, die volgens westerse ogen nogal veel weg heeft van de typische VESPA :-D. Maar niet getreurd op die VESPA kan wel echt ALLES vervoerd worden!!! Dat gaat van goudvissen, eenden, varkens tot fitnesstoestellen of een doodskist (we moeten wel toegeven, die laatste werd wel vervoerd in een Vespa in de vorm van een driewieler met klein laadbakje)
De Vietnamezen zijn ongelofelijk vriendelijk voor buitenlanders, maar net iets minder voor hun mede landgenoten.
Ze hebben hier de vreemde gewoonte van steeds vlak voor uw voeten te stoppen of te vertrekken.
Ze willen enorm graag engels leren en spreken, maar geraken meestal niet verder dan; Hellow!... Where are you from (deze zin spreken ze dan wel uit zonder de r). Soms komt er dan nog achter How old are you? (maar het woord old komt er meestal niet goed uit waardoor we vaak antwoorden, Good thank you) We mogen geen vraag terugstellen wnat dan snappen ze er niks meer van en beginnen ze te giechelen.
Er zit een fout in hun Vietnamees-engelse woordenboek: blauw= green en groen=blue
De toeristen die hier rondlopen kunnen we categoriseren volgens; huwelijksreis, adoptiekind, sextoerist, trekkers, de rest (deze categorie bestaat bijna uitsluitend uit ons 3)
Alle vietnamezen hebben een job. Hoe kan dat in een ontwikkelingsland? Wel de supermarkt is het beste voorbeeld, 1 iemand houdt de deur open, minstens 2 mensen staan aan de lockers waar je je zak moet afgeven, minstens 1 iemand staat aan de eigenlijk ingang van de supermarkt om te zien of je geen rugzak meer hebt om iets mee te kunnen pikken, meerdere mensen houden de wacht in de supermarkt, dan heb je de gewone winkelbedienden die wij ook hebben om de rekken te vullen, als je gaat betalen staat er 1 iemand achter uw kassa en minstens 1 iemand om al uw koopwaar in een zakje te steken, als je met VISA betaald wordt er iemand bijgehaald om met u naar de VISAautomaat te lopen en als laatste staat er ook nog iemand aan de uitgang. Een pak meer volk dan in de Belgische supermarkt dus!
Al het eten is vers op restaurant! Enkele minuten voor uw bestelling liepen de beesten namelijk nog vrolijk rond. Geen koelkast of diepvriezer meer nodig dus!
De vietnamezen houden zich aan een gezonde geest in een gezond lichaam! Ze gaan namelijk smorgens vroeg (5u) en 's avonds (vanaf 17u) exercisen, dat is zowat gewandel en gezwaai met je armen en af en toe aerobic en stretchen. Ze vergeten wel dat ze gewoon de smog van het verkeer inademen.

Voila als ik nog op enkele merkwaardige kenmerken kom zal ik jullie dat zeker laten weten!
Nu doen we nog dapper voort met ons veldwerk

Groetjes,
An